SENSİZ OLMAYAN SESSİZLİK
03.03.2015 21:19
Mart ayı ilk haftasında uykularımı bölüp sessizce ve ürkekçe çaresizliğimi seyrediyorum. Denizin mavi rengi kelimelerime karışırken gecelerimde anılarımı sanki resmettim.
Fırtınalı bir geceye merhaba derken bense kopan fırtınada seni kelimelere sığdıramadım. Aslında her ayrılışımız belki bir medeniyet içimde bulunan sen olmayan sessizlik. Kopan her bir çığlığı oyun sanki dimağım. Yüreğimin titreyen sesinin üç kıta öteden duyanlar var. Seninle gezdiğimiz yürüdüğümüz yollar artık eskimiş. Ruhum duvarında boş bir çerçeve asılı. Yaptığım tüm çabalar boşuna günlerim geceye inat eskimiş ama ben yine karanlık gecelerimde yaralıda olsa güvercinler uçurdum.
Sen olmayan sessizlikte kuru bir çalı büyüse de içimde zaman dengesiz duru durur da bu yürek çığlıklarında mor bulutlar çizdim durdum gökyüzüne.
Tolga TURAN