HER KALP BÖYLEMİ YANAR

06.01.2015 22:11

Bugün güne çok erken başladım her zaman olduğu gibi. Hava çok soğuktu. Üzerime ellerinle ördüğün gri hırkamı alıp masanın başına gelip durdum. Sıcak çay fincanı elimde. Canım önünde çoktan yerimi aldım bile. Acaba he kalp böylemi yanar dudaklarımdan dökülen her cümle, sigaramdan çıkan her duman ve asıl olan her kelimenin ardından döktüğüm gözyaşları. Sonunda hüzünlü son ile biten yokluğuna alışırım dediğim yanıldığım cümlelerim.

               

İçimde kızıl kıyamet kopmakta yüzümü hangi yöne cevirsem sen varsın. Yıldızla ay süzülürken geceye birde bakmışım düşlerim tükenivermiş. Bıraksam da yansa yüreğim ve yaprak gibi savrulsa o zaman sana şu satırları yazmak isterdim. Günahlarınla git uzaklara. Acıdan arta kalan düşlerimi yitik gecelerime taşımışken senin yüreğin hiç mi yanmadı? İçin hiç sızlamadı mı? Ya vicdanın

Ölümün soğuk resmine rağmen gözlerim ölümün pusularına düşerken.

 

                                                                                                                                             Tolga TURAN

Geri

© 2014 Tüm Hakları Saklıdır.

Ücretsiz web sitesi oluşturun!Webnode