GEREYİ Düşünüldü....

29.01.2015 20:55

Şuan bile o kadar net hatırlatmaktayım ki bu ne anlama geldiğini bilmediğim zaman ki yaşımla

Şimdilerin içimde yara bıraktığı gür sesli birinin iki dudağı arasından tükürükleri ile birlikte döküle

Veren kelimeyi. İşte o an hayatımın ne kadar da çabuk değişeceğini anlamlandıramaz iken adeta sihirli bir değneğin nedenli önemli olduğunu bilmediğim hayatımı tek bir celsede değiştireceğini. Şuan bile adeta boğuluyorum düşünürken dahi kaldı ki yaşadığım zaman biçiminde ki ruh halimi. Neler değişmişti hayatımda sisler bir bir aralanmakta düşsel derelerimde bazen soğuk bazen o soğukta sığınacağım sıcacık bir liman oluvermekte.

Kocaman binadan hızlı hızlı adımlar ile merdivenlerden adeta uçarken geriye dönüp te bakmamam için çaba gösteren annem ama bir dakika bir sorun var babam yok orada kaldı kocaman bina yutuverdi babamı tek bir kelime söylemeye çalıştım fakat annemin gözyaşları sormama engel oldu.

Araba da o kadar hızlı gidiyorduk ki saçlarım adeta rüzgârın önüne geçmekle yarışı kazanmak arasında gidip gelmekte idi. Nihayet evimizde idik sevincim sonradan kursağımda kalsa bile annem bir yandan eşyalarımızı toplamakta bir yandan da birileri ile sürekli olarak telefonda konuşup adeta bir ejderha gibi ağzından ateşler çıkarmakta idi göz göze bile gelemiyorduk bir ara odama gidip eşyalarımı toplamamı istedi yaşasın tatile gidiyorduk ne alacağımı şaşırmıştım kitapları giysilerim derken bu kadar eşyanın alınmayacağını söylemese annem ne yapardım acaba. Sadece sırt çantama sığacak kadar kıyafet birkaç oyuncak bir iki kalem boyama kitabı. Hızla geldiğimiz evden aynı hızla çıktık yaşasın babam kapıda idi tatile gidecektik uzun zamandır gidemediğimiz tatile yok gerçekten bir şeyler vardı yolunda gitmeyen biz farklı arabaya yönelmiştik ki babam baba m derken içimin cız ettiği tek varlığım hayatımın erkeği kızım dedi yanıma usulca korkak adımlarla geldi hani o gözümde büyüttüm kahramanım bizimle gelemeyeceğini burada kalacağını söyledi bana o son sarılışı olduğunu bilse idim sımsıkı tutardım ellinden tıpkı alışveriş için çıktığımızda bırakmadığım bırakmaya kıyamadığım ellerini yo gerçekten kötü bir şeyler vardı babam ağlamış mı bana mı öyle geliyor idi saçlarım ıslandı bana dikkatli olmamı kendime babam içi iyi bakmam gerekli olduğunu öpmek değil adeta içine çekeçeke koklarcasına öptü durdu babam ta ki annemin hadi demesine kadar o an zaman dursa da kalsam orada dedim ama nafile arabaya bindim bir yandan da açık camdan babamı öpmekte idim bilseydim son olacağını. Babam el sallarken gözden kaybolurcasına ellerimi indirmedim seni seviyorum diye avazım çıktığı kadar bağırdım duymuşmudur acaba anneme sordum ses çıkartmadı. Babam neden ağladı ki babam neden kaldı ki beni öperken neden böyle davrandı ki diye diye uyumuş kalmışım gözlerimi araladığımda başka bir ülkeye gitmek üzere havaalanına geldiğimizi söyledi annem çok sevinçli idim uçağa binecek idim ama bire yandan da babam yok idi yanımda neden sevinmeli idim ki küçücük beyinde düşünmek ne kadar da zor bir şeymiş. Birkaç saatlik uçuştan sonra istemeyerekte olsa gelmiştik yeni evimize artık biliyordum ki babam çok uzakta ancak uçakla gidilecek bir yerde bunun neresi olduğun büyüğünce çok daha iyi anlamış idim

Ne zaman önüme dava dosyası alsam ve sonuca bağlamaya kalksam ben evet kendim gelir aklıma bir daha asla göremediğim babamı göreme değim gibi bu kız çocuğuda göremeyecek mi diye bir daha işe giderken öperek gönderdiğim akşamı iple çektiğim babasını bekleyen kız çocuğu gibi bu kız çocuğuda boynu  büyük kalacak mı diye.Ne kadarda zor bir meslek bu ama yapacak bir şey yok zaman epey ilerlemiş neredeyse sabah olacak sabah yorucu bir gün olacak masamın üzerinde duran babamı öperek kalktım yerimden tıpkı o gün ki gibi sıcacıktı öpücüğü bir tek şeyi merak ettim acaba o gün beni babamdan ayıran hakime kızdığım gibi bu kızda bana kızacak mı artık yapacak bir şey yok idi uzun lafın kısası  bir hayat için babası ve kızı için gereği düşünüldü…..

Geri

© 2014 Tüm Hakları Saklıdır.

Ücretsiz web sitesi oluşturun!Webnode