NOBEL BABA BEKLENTİLERİMİZİ DE GERÇEKLEŞTİRİR Mİ?
04.01.2017 21:04
Yeni yıla girmeden evvel ki ay olan Aralık ayı hepimizin heyecanlı ve tatlı telaş yaşanılan bireydir. Pek çoğumuzda yeni yapılan şeylere karşı heyecan ve telaş uyanır. Yeni bir seneye de girmek bu nedenle bizleri heyecanlandıran bir durumdur. Yeni yıla girmeden biten yılda neler yaşadığımız, bizi ne gibi sürprizlerin karşıladığı, acı tatlı hatıralar sevenlerimizle paylaşılır. Biten yılda ne gibi başarılarımız olduğunu da ölçeriz.
Her sene, yeni hayatın bir başlangıcıdır. Her yıla yeni bir heyecan ve yeni bir sayfayla başlamayı yeğleriz. Her yeni yıl yeni gelişmenin, ilerleme kaydetmenin, yeniliklerin kaynağıdır. Bu nedenle her yeni yılda çabalarımızı bir seviye artırmalıyız. Zamanı başaramayacağımız şeyleri düşünmekle geçirmemeli, bunları gerçekleştirmek için çabalamalıyız. Bunun için inancımız sağlam olmalıdır. Yeni yılda da girdiğimiz yılda güzel şeyler başaracağımıza, mutlu olacağımıza inanmalıyız.
YENİ YILDA BEKLENTİLERİMİZ ELBETTE VARDIR.
İnsanlar hayattan ne bekler? Neye ulaşmak veya neyi elde etmek insanların mutlu olmasını sağlar? Nelere sahip olan insanlar kendini şanslı, nelere sahip olmayan insanlar kendini şanssız hisseder? Bu tür sorular gündeme getirilince, çoğu zaman benzer, hatta örtüşen cevaplarla karşılaşırız. Denilir ki, insanlar zengin olmak, istediği her şeyi kolayca satın almak arzusuyla dolup taşar. Beğendiğini satın alabilen, endişe duymadan harcama yapmaya gücü olan insan mutlu insandır. Nitekim insanların büyük çoğunluğunun mütemadiyen malî/maddî gücünün istediği şeye ulaşmasına yeterli olmadığından şikâyetçi olduğu görülür. Piyasa ve refah karşıtı yaygın ve baskın kültür de, olumsuz bir bağlamda, insanların harcamaya ve tüketmeye şartlandırıldığını, mutluluğu çılgınca, sınırsızca para harcamakta bulmaya zorlandığını öne sürer.
Beklentiler, beklentileri, beklentiler…
Hiç bitmeyecek olan beklentiler vardır ki benimde.
Aşktan, dostluktan, hayattan, okuldan, kendinden hatta küçük bir taştan bile beklentisi vardır insanların. Gerçekleşmediği için hep o beklentilere takılı kalırız. O gerçekleşene kadar da hiçbir şey yapmak istemeyiz. Beklentilerimiz gerçekleşti tamamdır her şey yolunda.
Seversin. Dostunu aşkını işini okulunu evini aileni.
Belki beklentilerde aile biraz daha dışarıda kalmakta ama. Çünkü beklentisiz sevinileceğimiz tek yer aliledir. Beklentisiz, çıkarsız, menfaatsiz seni sevecek tek yer aile. Ailecinde beklentileri yokçudur vardır elbette.
Hamile bir annenin çocuk beklentisi, evlilik beklentisi, Fakat bu kadar iyi beklentilerin içinde kişiye zarar verecek beklentilerde yok değildir hani
Pekiyi dostluk bekletişi sanırım biraz farklı gelişir. En başta tedirgin bir bekleyiş sonra tanıdıkça biraz daha samimiyet peki ya sonra beklenti bir zaman sonra çıkar ilişkisine dönüşür buda aşikâr ortadadır. Yani çıkar bitince döştük biter yok olur.
Aşta beklenti; biraz farklı. Eğer seni gönülden seviyor ise beklentisiz sever derim. Hani eskilerin değiyimiyle ölümüne sever. Canını verir, fakat günümüz aşkları bu durumda olmadığında buda beklenti değil diyelim derim.
Sonuç olarak herkesin bir beklentisi var. Hayat bu ne beklentisiz nede çıkarsız geçer.
Beklentilerinizin gerçekleşmesi ümidiyle…
Tolga TURAN